© Stacii Samidin

Nordin: ‘We moeten impact maken’

Nordin Blessing is dj en heeft een dagelijkse radioshow bij Funx.  Hij vertelt over zijn ervaringen met etnisch profileren.

Lees ook: Amnesty voert campagne tegen etnisch profileren. Doe mee en teken de petitie! 1 december 2023

‘Ik ben al heel veel staande gehouden door de politie. Vooral toen ik nog op een scooter reed.’  

Nordin is eraan gewend geraakt, om eruit gepikt te worden. ‘Ik heb een vriend die half-Surinaams is en toen we jonger waren reden we samen vaak op een Vespa. We werden meerdere keren per maand door de politie staande gehouden. Het record was zestien keer in een maand. Altijd voor ‘standaardcontroles’. En het ergste is, dit was voor ons heel normaal.’ 

‘De eerste paar keer dat je staande wordt gehouden, ben je vriendelijk. Maar na de vijfde keer denk je, waarom ik weer? Wat doe ik verkeerd? Dit is niet om zielig te doen, maar je voelt je gewoon minder waard. En je gaat aan je eigen identiteit twijfelen.’ 

‘Ik ben een kwart Indonesisch en opgegroeid in Nederland. Mijn ouders zijn ook in Nederland geboren. Maar blijkbaar zie ik er op de een of andere manier uit alsof ik voor problemen ga zorgen. En dat is ook letterlijk tegen me gezegd.’  

‘Het is officieel geen vorm van etnisch profileren maar ook in heel veel clubs ben ik geweigerd. Ik ben nu DJ, met een Marconi Award voor aanstormend talent, ik draai in bijna elke club van Nederland. Maar ik moet nog steeds tegen de eigenaar van de club zeggen dat ik eraan kom en dat ze het moeten doorgeven aan de portier omdat ik er anders niet inkom.’ 

Controles op het vliegveld

‘Op vliegvelden word ik er ook vaak uitgepikt. Daar kan ik mijn klok op gelijk zetten. Dat zijn altijd ‘standaardcontroles’ waarbij mijn tas wordt gecheckt op drugs. Het ergste is dat dit “a way of living” is voor me. Ik word er uitgepikt en ga dan naar huis met buikpijn.. Ik doe stoer tegen mijn vrienden en familie maar ik voel me gewoon tweederangs.’  

Impact van deze ervaringen 

‘Dit soort ervaringen kleineren je. Voor mij was het normaal om zo’n tien keer per maand gestopt te worden. Dat is natuurlijk niet normaal. Er is nooit iets gevonden, er is nooit iets gedaan. Je voelt je zo voor schut gezet als het gebeurt, want je kan niets doen.’   

Wat voor Nordin normaal was, leidt tot verbijstering in andere kringen. Veel (witte) Nederlanders kunnen nauwelijks geloven dat mensen zo vaak etnisch geprofileerd worden.  

‘Ze denken dan dat ik wel iets raars gezegd moet hebben. Totdat mijn matties het met eigen ogen zagen gebeuren en dachten: het gebeurt gewoon echt puur vanwege zijn kleur. Ik merk het ook op mijn werk bij de radio. Dan vertel ik aan collega’s dat ik zoiets heb meegemaakt en dan valt hun mond open. Dat deel van Nederland kennen sommige mensen niet.’ 

Actie ondernemen 

Nordin zwijgt niet als het op etnisch profileren en discriminatie aankomt. Een tijd geleden postte hij op TikTok een video over een gebeurtenis bij een club waar hij werd geweigerd.  

‘Stiekem een filmpje maken, dat online zetten en zo eerlijk mogelijk het verhaal vertellen. Dat is iets wat ik kan doen, waar ik impact mee kan maken. Mensen herkennen die situaties, maken hetzelfde mee.’  

Hij probeert actie te voeren tegen etnisch profileren door zich erover uit te spreken. In zijn werk en ook daarbuiten. 

‘Ik ben altijd die guy geweest die geen stem had. Het was mijn woord tegen dat van de agent. Nu denk ik: jullie kunnen niet overal ongeschonden mee wegkomen. Want mijn filmpje is online gewoon 700.000 keer bekeken. En nu voer ik samen met Amnesty International actie tegen etnisch profileren. Ik heb nu een platform op de radio, ik moet nu die stem zijn.’ 

Lees ook: Amnesty voert campagne tegen etnisch profileren. Doe mee en teken de petitie! 1 december 2023

Volgens Nordin is de campagne van Amnesty International van belang. ‘Veel mensen kunnen zich niet voorstellen dat dit soort dingen gebeuren. We moeten impact maken. We moéten ons verhaal vertellen.’ 

Vertel de nieuwe regering hoe het jou raakt!

Vertel je eigen verhaal

Dit is mijn verhaal

Meer persoonlijke verhalen