Het recht op leven heeft feitelijk een weinig centrale plaats in de mensenrechten, omdat dit recht voor zaken als doodstraf, abortus en euthanasie geen duidelijke strekking vóór of tegen heeft.

Het VN-verdrag voor Burgerrechten en Politieke Rechten (BuPo) stelt dat iedereen het recht op leven heeft, dat dit recht door de wet moet worden beschermd en dat niemand naar willekeur van het leven mag worden beroofd. Deze formule laat volgens velen de mogelijkheid van wettig opgelegde doodstraf open. Het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens laat het doden ook toe ingeval van noodweer en stelt dat bij arrestatie zo nodig dodelijk geweld mag worden gebruikt.

Mensenrechten

Het recht op leven heeft feitelijk een weinig centrale plaats in de mensenrechten, om dat dit recht voor zaken als doodstraf, abortus en euthanasie geen duidelijke strekking vóór of tegen heeft. Bijvoorbeeld, sommigen stellen dat euthanasie een schending van het recht op leven zou zijn, anderen dat het verbod op euthanasie een schending zou zijn van het recht op een leven in menselijke waardigheid. Genocide (massamoord op leden van een etnische groep) is verboden in Genocideverdrag van 1948.

Amnesty’s visie

Amnesty voert actie tegen de dreiging van buitengerechtelijke executies en is onvoorwaardelijk tegen de doodstraf. Met betrekking tot abortus neemt Amnesty het standpunt in dat de praktijk niet strafbaar mag worden gesteld en dat abortus volop beschikbaar moet zijn na verkrachting en bij bedreiging van het leven van de vrouw. Over euthanasie, als die de uitdrukkelijke wens is van de stervende en omgeven met wettelijke waarborgen, neemt Amnesty geen standpunt in. Aangaande de doodstraf stelt Amnesty dat die straf een schending is van het recht op vrijwaring van marteling en wrede behandeling.