‘We zetten grote stappen voor een betere toekomst’

De campagne Let’s Talk About YES tegen seksueel geweld maakt gebruik van de organizing-methode. Vrijwilligers in het hele land vormen daarbij zelf activistenteams en voeren actie voor een betere wet tegen verkrachting en voor bewustwording van ‘consent’ (seks met wederzijdse instemming) onder jongeren. Ook vragen zij hogescholen en universiteiten een manifest te ondertekenen over het tegengaan van seksueel geweld onder hun studenten en personeel. De 21-jarige student International Public Management Hue Thien Ta vertelt over haar inzet voor de campagne.

Hoe raakte je bij de campagne betrokken?
‘Afgelopen zomer wilde ik graag vrijwilligerswerk doen. Ik vond een vacature voor de campagne op de Amnesty-website en dat sprak me meteen aan: ik vind mensenrechten erg belangrijk en seksueel geweld gebeurt vaker dan mensen doorhebben. Ik dacht meteen: ik ga solliciteren. Ik werd activistenleider aan de Haagse Hogeschool, waar ik studeer, en moest daar een team activisten opzetten. Via een oproep op Instagram en via mijn opleiding vond ik mensen. Ook plaatste Amnesty twee mensen in mijn team die zich voor de campagne hadden aangemeld.’

Wat deden jullie tijdens de actieweken van de campagne?
‘We richtten ons op bewustwording onder studenten. De eerste keer zetten we drie mannequinpoppen bij de ingang van de hogeschool die elk hun eigen verhaal over seksueel geweld vertelden. Iedereen die langskwam kon zelf iets schrijven en op een van de poppen plakken. Na drie dagen waren de poppen helemaal vol. We voerden heel veel gesprekken en deelden flyers uit. Ik merkte dat veel studenten behoefte hebben aan verandering op de hogeschool. Dat bleek ook uit de enquête die we tijdens de tweede actieweek hielden. De studenten gaven aan dat zij behoefte hebben aan support, beleidsverandering en workshops om seksueel geweld tegen te gaan.’

Hoe reageert de Haagse Hogeschool op het manifest?
‘Vanaf het moment dat we begonnen te lobbyen, afgelopen zomer, zijn de reacties vanuit de Haagse Hogeschool positief. Ze steunen de campagne en vinden het heel erg belangrijk. Maar het is lastig, volgens hen, om het in de praktijk door te voeren. We boeken wel vooruitgang, maar er gaat wel wat tijd overheen. Ze hebben bijvoorbeeld al workshops georganiseerd, waarbij wij hebben geholpen. Er was een workshop over consent en één over hoe je ermee moet omgaan als iemand in je omgeving seksueel geweld heeft meegemaakt. We hebben er een goed gevoel over en hopen dat de Haagse Hogeschool binnenkort ons manifest ondertekent.’

Sinds twee maanden ben je niet langer activistenleider, maar organizer; wat doe je nu?
‘Ik kijk een-op-een met de vier activistenleiders die onder mij vallen hoe zij en hun team kunnen groeien. Ik denk mee over wat zij daarbij nodig hebben, welke workshops we ze bijvoorbeeld kunnen aanbieden. Ook wil ik zorgen dat ik en “mijn” activistenleiders echt een team worden, zodat zij zich gesteund voelen, ook door elkaar. Dat is zeker bij dit onderwerp erg belangrijk. Ik merkte in mijn eigen activistenteam dat we door dat hechte teamverband zoveel konden doen. Ik wil dat we tijd vrijmaken voor elkaar, en niet alleen praten over het manifest en het ondertekenen daarvan.’

Hoe vind je het om mee te doen aan deze campagne?
‘Ik krijg hier heel veel energie uit. Ik werk met zulke fijne mensen en iedereen is gemotiveerd. Je werkt aan een collectief doel. En we zetten grote stappen voor een betere toekomst.

Je hoort veel heftige verhalen van andere studenten en activisten. Dat is soms moeilijk. Ik heb zelf seksueel geweld meegemaakt en had moeite met het verwerken daarvan. Ik zocht steun en vond die in deze campagne. Ik voel me daardoor geen slachtoffer meer, maar een survivor, een fighter. Ik ben blij dat we dit ook anderen kunnen bieden. Met de juiste steun kan een trauma heel erg verminderd worden. Daarom is dit manifest heel belangrijk!’