Mariska Majoor: ‘Sekswerkers hebben recht op een keuze voor de ramen’

In deze rubriek portretteert Fotograaf des Vaderlands Marwan Magroun bevlogen Nederlanders. Dit keer: Mariska Majoor (54), voormalig sekswerker en oprichter van het Prostitutie Informatie Centrum (PIC). Ze publiceert tijdschriften en boeken over sekswerk en runt een eigen koekjesbedrijf, waarbij ze een deel van de opbrengst aan de daklozenopvang doneert. 

Mariska Majoor
© Marwan Magroun

Stigma 

‘Ik denk dat het zowat in ons DNA geschreven staat om prostitutie eng, gevaarlijk, vies en slecht te vinden. Dat is waar we generaties lang mee gevoed zijn. Ook als je het op intellectueel niveau wel accepteert, zit dat stigma op gevoelsniveau alsnog zo diep. Het duurt jaren, eeuwen, om mensen daar anders tegenover te laten staan. Alles wat ik doe, komt voort uit een enorme behoefte om te informeren, om misvattingen en onwetendheid over de realiteit van prostitutie uit de wereld te helpen, en te werken aan destigmatisering.’   

Erotisch centrum 

‘Omdat het veiliger zou zijn dan de ramen op de Wallen, wil de gemeente Amsterdam alle sekswerkers in één groot erotisch centrum proppen, het liefst buiten het stadscentrum. Dat laat zien dat sekswerk nog steeds iets is wat buiten de maatschappij geplaatst moet worden. Het gaat helemaal niet over veiligheid. Willen sekswerkers dit? Nee. Er zijn wel sekswerkers die een erotisch centrum willen, maar niet in plaats van de ramen. Het is belangrijk dat sekswerkers een keuze hebben. Als je alleen nog in zo’n centrum kan werken en je voelt je daar niet prettig, dan ga je daar weer weg en beland je dus op onveilige plekken.’ 

Reflectie 

‘Ik betrap mezelf soms ook op vooroordelen. Ik ben godzijdank in staat om mezelf dan een draai om de oren te geven, en te zeggen: “Besef je wel wat je denkt?” Als mensen maar in staat zijn om toe te geven dat ze iets niet snappen. Ik denk dat dat voor veel mensen moeilijk is en voor sommigen onmogelijk. Er zijn zoveel mensen met een betonnen plaat voor de kop waar je gewoon niet doorheen komt.’ 

Meer van Marwan Magroun: