Bouwvakker, Lusail City, Qatar.
© Amnesty International

Honderden arbeidsmigranten in Qatar wachten nog steeds op hun loon

Ondanks de belofte van Qatar om de arbeidsomstandigheden in aanloop naar het WK voetbal in 2022 te verbeteren, hebben honderden arbeidsmigranten in Qatar nog steeds geen loon gekregen. Dit blijkt uit onderzoek van Amnesty International dat vandaag verschijnt.

Uit het onderzoekt blijkt dat honderden arbeidsmigranten die in dienst waren van schoonmaak- en bouwbedrijven zonder geld en gerechtigheid naar huis zijn gekeerd. Stephen Cockburn, Amnesty’s directeur op het gebied van rechten voor arbeidsmigranten: ‘Arbeidsmigranten in Qatar staan vaak voor de onmogelijke keuze om tevergeefs te wachten op gerechtigheid of om zonder rooie cent terug te keren naar hun families.  Qatar moet nu echt zijn beloftes nakomen om een einde te maken aan de uitbuiting van arbeidsmigranten.’

Commissies betalen niet uit

In Qatar werken ongeveer twee miljoen arbeidsmigranten, maar het land voldoet niet aan internationale arbeidsnormen. In aanloop naar het WK voetbal in 2022 beloofde Qatar om de positie van arbeiders te verbeteren.

Als onderdeel hiervan stelde de Qatarese overheid verschillende commissies in om arbeidsgeschillen op te lossen. Deze commissies kunnen het werk niet aan: ze ontvingen in 2018 meer dan 6.000 klachten, terwijl er maar een zeer beperkt aantal rechters was om de zaken te behandelen. Arbeidsmigranten die klachten indienden moesten maanden wachten tot hun zaak werd behandeld. In de tussentijd verbleven ze in werkkampen waar onvoldoende eten en stromend water beschikbaar was. Velen lieten de zaak vallen in ruil voor een klein bedrag van hun werkgever zodat ze naar huis konden terugkeren. En als de commissie al besloot dat ze recht hadden op een schadevergoeding, dan werd die meestal niet uitbetaald.

Leeg compensatiefonds

Ook introduceerde Qatar in 2018 een steun- en verzekeringsfonds voor arbeiders om gederfde inkomsten te compenseren. Nu, bijna een jaar later, heeft het fonds bijna geen geld en is het niet gebruikt, ondanks de grote noodzaak daartoe.

Een Keniaanse werknemer van het schoonmaakbedrijf United Cleaning vertelde: ‘Vijf maanden lang moest ik leven met heel weinig eten en geen salaris. Mijn familie leed er erg onder. Tranen springen in mijn ogen als ik denk aan waar we ons eten moesten vinden… in de vuilnisbakken.’

Oproep Amnesty

De Qatarese overheid moet er alles aan doen om de rechten van arbeiders te garanderen. Ook moet ze meer rechters aanstellen om de klachten snel te kunnen behandelen, meer geld stoppen in het compensatiefonds, en bedrijven die deze rechten schenden ter verantwoording roepen.

Meer over dit onderwerp