Activisten, onder wie Amnesty-directeur Turkije, officieel aangeklaagd
Zes van de tien mensenrechtenverdedigers die op 5 juli werden opgepakt, blijven in voorarrest vastzitten in Turkije. Vier van hen zijn vanmorgen vroeg op borgtocht vrijgelaten, maar het onderzoek naar hen blijft lopen. Waarheid en gerechtigheid zijn nog steeds ver te zoeken in Turkije.
Idil Eser, de directeur van Amnesty Turkije, was onder de tien activisten die op 5 juli werden opgepakt tijdens een workshop. Alle tien worden ze verdacht van ‘het begaan van een misdaad uit naam van een terroristische organisatie zonder er lid van te zijn.’ Eser blijft in voorarrest en ook de voorzitter van Amnesty Turkije, Taner Kilic zit nog gevangen.
Politiek gemotiveerde heksenjacht
‘De Turkse aanklagers hebben al twaalf dagen de tijd gehad om vast te stellen wat iedereen al wist: dat deze tien activisten onschuldig zijn’, zegt Amnesty’s secretaris-generaal Salil Shetty. ‘Het besluit om deze zaak voort te zetten laat zien dat waarheid en gerechtigheid complete vreemdelingen zijn geworden in Turkije.’
‘Dit is geen rechtmatig onderzoek, dit is een politiek gemotiveerde heksenjacht die een angstige toekomst op het gebied van rechten in Turkije laat zien.’
Bizarre aanklachten
Onder de bizarre aanklachten tegen het tiental zijn pogingen om Idil Eser via haar werk voor Amnesty in verband te brengen met drie ongerelateerde en met elkaar strijdige terroristische organisaties door haar werk voor Amnesty International. In het verzoek van de aanklager om haar in voorarrest gevangen te houden, werden twee Amnesty-campagnes aangehaald. Campagnes die niet geleid werden door Amnesty Turkije en waarvan er een werd gevoerd voordat Eser bij Amnesty kwam.
Ilknur Üstün van de Vrouwencoalitie werd ervan beschuldigd ‘financiering aangevraagd te hebben bij “een ambassade” voor een project over gender-gelijkheid, beleidsmaken en verslaggeving’.
Wereldleiders moeten zich niet meer inhouden
‘Het opkomen voor mensenrechten is een misdrijf geworden in Turkije’, zegt Shetty. ‘Dit is een moment van de waarheid, voor Turkije en voor de internationale gemeenschap. Wereldleiders moeten zich niet meer inhouden en doen alsof alles z’n gewone gangetje gaat. Ze moeten druk gaan uitoefenen op de Turkse autoriteiten om het onderzoek tegen de activisten in te trekken en hen onmiddellijk en onvoorwaardelijk vrij te laten.’
