Spoedacties zijn al decennia een van de meest beproefde methodes van Amnesty om onrecht aan te pakken. We zetten een spoedactie op als er direct actie nodig is; bijvoorbeeld omdat een mensenrechtenactivist onterecht is opgepakt, iemand geen medische hulp krijgt in de gevangenis of omdat de doodstraf dreigt. Voor deze mensen telt elke seconde. Maar hoeveel haast we ook hebben, we gaan niet over één nacht ijs.
Vaak begint een spoedactie doordat op het hoofdkantoor van Amnesty International in Londen of bij één van de kantoren in de regio een melding binnenkomt. Iemand heeft te maken met mensenrechtenschendingen en heeft dringend onze hulp nodig. Amnesty-onderzoekers gaan vervolgens na wat er aan de hand is en verifiëren informatie. Dit doen ze onder andere door contact te zoeken met familieleden, advocaten en lokale partners. Als duidelijk is hoe de situatie in elkaar zit, wordt bekeken hoe we de persoon het beste kunnen helpen. Soms is dat via diplomatieke lobby, in andere gevallen door bij de autoriteiten publiekelijk aan te dringen op actie. In dat geval start Amnesty een Spoedactie. Want als grote aantallen mensen informatie verspreiden op het internet en autoriteiten erop wijzen dat iets niet in de haak is, voelen autoriteiten vaak de druk om iets te doen.
Amnesty’s hoofdkantoor stuurt een Spoedactie (“Urgent Action”) uit naar alle Amnesty-kantoren over de hele wereld. Soms vragen we om een handtekening onder een petitie, een andere keer om zelf een e-mail te sturen naar autoriteiten. De lokale kantoren zorgen er in hun land voor dat zoveel mogelijk mensen in actie komen. Zodra de spoedactie is verspreid blijven we in contact met de persoon voor wie we actievoeren, familieleden of een advocaat. We polsen of ze bijvoorbeeld hulp nodig hebben met juridische bijstand, geld nodig hebben voor medicatie of dat ze naar een veilige plek gebracht moeten worden. Ook is er vaak contact met de plaatselijke ambassade.
In 2022 zetten we voor 145 mensen een spoedactie op.
De handtekeningen en protestmails moeten uiteindelijk natuurlijk bij de machthebbers terechtkomen. Soms sturen we ze stuk voor stuk, dagen, weken of maandenlang. Zo voeren we de druk voor langere tijd op. Bij andere acties kiezen we ervoor om alle handtekeningen in één keer aan te bieden. Dit doen we bijvoorbeeld als we met alle Amnesty-teams wereldwijd een moment hiervoor afspreken. Zo laten we zien hoe groot en wijdverspreid het protest is. Het aanbieden van alle handtekeningen in één keer kan ook een aanleiding zijn voor een gesprek met bijvoorbeeld een ambassadeur. Zo’n gesprek biedt een kans om te lobbyen voor de verbetering van de mensenrechtensituatie in een land of de situatie van een specifiek persoon.
We blijven de situatie van de personen voor wie we actievoeren nauwgezet volgen. Soms duurt het lang voordat er iets verbetert, of zijn autoriteiten doof voor onze oproepen. Maar gelukkig hebben we regelmatig goed nieuws te melden. De persoon krijgt een advocaat, mag familiebezoek ontvangen, mag naar een ziekenhuis buiten de gevangenis of een executie wordt uitgesteld of omgezet naar een gevangenisstraf. Soms komen mensen door internationale druk vrij.
Israël pleegt genocide in Gaza