Amnesty demonstreert bij de Chinese ambassade in Den Haag in maart 2020. 1000 poppetjes staan symbool voor 1000 vermiste Oeigoeren.
© Pierre Crom

Onderwerpen op de kaart

Amnesty International heeft de wereld veranderd. We zetten marteling, politieke moorden, verdwijningen en andere onderwerpen op de agenda van de internationale gemeenschap. Amnesty groeide uit tot ’s werelds grootste organisatie tegen de doodstraf.

De afgelopen zestig jaar zette Amnesty zich in voor vele duizenden mensen, individuen zowel als groepen. We kwamen op voor Russische dissidenten, Chinezen die in werkkampen werden opgesloten, moeders van ‘verdwenen’ dierbaren in een dozijn landen, lhbti-activisten, en een voortdurend groeiend aantal verdedigers van de mensenrechten in alle delen van de wereld.

In buiten- en binnenland

Amnesty had een grote rol in internationale debatten, zoals die over de mensenrechten in buitenlands beleid, asielprocedures, de verantwoordelijkheid van bedrijven, universele jurisdictie en internationale strafhoven. Amnesty nam het voortouw in wereldwijde campagnes: acties voor mensenrechten rondom de Olympische Spelen en wereldkampioenschappen voetbal in dubieuze landen; acties tegen de onderdrukking van mensen in Myanmar, Tsjetsjenië en Darfur; acties voor de bescherming van de burgerbevolking in conflictgebieden zoals Colombia, Afghanistan en Irak; acties tegen verwoesting van leefomstandigheden in Nigeria, Palestina en Brazilië. En ook in eigen land wist Amnesty belangrijke mensenrechtenkwesties op de kaart te zetten, zoals etnisch profileren bij de politie, het recht op privacy en de noodzaak om de verkrachtingswet aan te passen.

De Dwaze Moeders (Asociación Madres de Plaza de Mayo) is een groepering van Argentijnse moeders van verdwenen personen tijdens de militaire dictatuur in hun land, die duurde van 1976 tot 1983.
© Amnesty International
De Dwaze Moeders (Asociación Madres de Plaza de Mayo) is een groepering van Argentijnse moeders van verdwenen personen tijdens de militaire dictatuur in hun land, die duurde van 1976 tot 1983.

Werken in coalities

Vanzelfsprekend was Amnesty zelden de enige organisatie in deze actie, en lang niet altijd de doorslaggevende. Werken voor mensenrechten geschiedt altijd in coalities. Er zijn individuen, plaatselijke en internationale organisaties, politici, media, bedrijven, overheden en anderen bij betrokken. Bezie je de geschiedenis van bijvoorbeeld de totstandkoming van het Internationaal Strafhof of de vorderingen in het wereldwijd terugdringen van de doodstraf, dan kun je tientallen of honderden actoren aanwijzen die op een of andere manier bijdroegen.