Domme dingen die dictators doen #25: gerontocratie
Naast de gruwelijkheden die onder het juk van dictatoriale regimes plaatsvinden, valt er soms, heel soms, ook nog iets (uit) te lachen. Dit keer: Paul Biya blijft spoken in Kameroen.
Je hebt autocraten, dictators en dan heb je Paul Biya. De 92-jarige president van Kameroen is de vleesgeworden personificatie van wat de oude Grieken ‘gerontocratie’ zouden noemen. Niet alleen is hij de oudste leider ter wereld, hij is ook al meer dan veertig jaar aan de macht. Sinds 1982 om precies te zijn. Daarvoor was hij – zo’n zeven jaar lang – ook al premier van Kameroen, waar de bevolking gemiddeld jonger dan 20 is en de gemiddelde levensverwachting ongeveer 55.
De meeste mensen in het land weten dus niet beter. Vorig jaar werd even gedacht dat Biya was overleden omdat hij wekenlang niet in het openbaar was verschenen. Kameroense media mogen niets publiceren over zijn gezondheid, maar critici roepen al jaren dat het land geregeerd wordt door een ‘spook’ dat zelden van zich laat horen. Toch wil Biya door. Afgelopen zomer kondigde hij aan dat hij voor zijn achtste termijn gaat bij de presidentsverkiezingen op 12 oktober. Voorlopig blijft het dus nog even spoken.
