Idlib: miljoenen mensen hebben direct hulp nodig
Het lijkt erop dat de Syrische regeringstroepen elk moment een offensief zullen starten op de noordwestelijke provincie Idlib. Dat kan miljoenen burgers het leven kosten. De humanitaire situatie in het gebied is al uiterst slecht. Amnesty roept Syrië, Rusland, Turkije en Iran op er alles aan te doen om de burgers te beschermen.
De aan Turkije grenzende provincie Idlib is het laatste grote gebied in Syrië dat nog in handen is van gewapende oppositiegroepen. Iran, Turkije en Rusland wezen het gebied in maart 2017 aan als de-escalatiezone en vestigden er militaire observatieposten om ervoor te zorgen dat zowel de Syrische regering als de oppositie zich houden aan het staakt-het-vuren. Sinds januari van dit jaar voeren regeringstroepen er echter aanvallen uit. Ook zijn er honderden mensen gedood door autobommen en gevechten tussen verschillende oppositiegroepen.
Sinds 2011 zijn 700.000 mensen uit andere delen van Syrië naar Idlib gevlucht of erheen geëvacueerd. Daardoor wonen er nu tweeënhalf miljoen mensen. Een groot deel daarvan leeft in kampen en is afhankelijk van hulp uit Turkije. Maar in juli 2017 sloot Turkije de grens.
Uitspraken van de Syrische en Russische regering duiden erop dat een aanval op Idlib eraan lijkt te komen. De levens van miljoenen burgers zijn daarom in gevaar. Tijdens alle eerdere grote heroveringsaanvallen hongerden de Syrische regeringstroepen namelijk de inwoners uit.
Humanitaire situatie
In april werd vastgesteld dat 2 miljoen inwoners van Idlib humanitaire hulp nodig hebben. Zij hebben geen toegang tot voedsel, water en gezondheidszorg. Vooral het gebrek aan gezondheidszorg is groot als gevolg van voortdurende aanvallen op ziekenhuizen en tekorten aan medicijnen en apparatuur.
Hoe ik de gruwelijke situatie waarin we verkeren ook beschrijf, het blijft een understatement.
Vluchtelingen uit andere delen van Syrië wonen in kampen verspreid over het gebied. Doordat Turkije in 2017 de grens sloot, konden mensen geen bescherming meer zoeken in dat land. Daardoor zijn in het noorden van Idlib, dicht bij de grens, verschillende kampen ontstaan die het grootste aantal vluchtelingen uit andere delen van Syrië huisvesten.
In veel kampen is er gebrek aan voedsel en water en nauwelijks verwarming tijdens de winter. Veel scholen in de kampen moesten sluiten door geldgebrek, waardoor kinderen geen les meer krijgen. Hay’at Tahrir al-Sham (HTS) deed invallen in sommige kampen en arresteerde er mensen. Andere kampen werden aangevallen.
