Groeten uit…Rangoon (Birma)

Een filmfestival voor homoseksuelen en transgenders in het conservatieve Birma? Ik lees de vrolijke roze flyer nog eens door. Het staat er toch echt: in het Institut Français in de hoofdstad Rangoon draaien Aziatische films die de homo-‚ transgender- en biseksuele liefde bezingen.

‘Hier hebben wij vier dagen lang een plek om met homoseksuelen en transgenders bijeen te komen en onszelf te zijn’‚ vertelt de Birmese genderfluïde Tenza me in de tropische tuin van het instituut terwijl die volstroomt met een kleurrijk publiek. Drag queens‚ drag kings‚ journalisten‚ transgenders en diplomaten nemen plaats op plastic stoeltjes voor de openingsfilm Soul Mate. Het is een liefdevol portret van twee Birmese vrouwen die al vijftien jaar innig samenleven in een provinciedorp.

Na de filmvertoning branden de vragen aan de aanwezige geportretteerden los. Hoe hebben jullie elkaar leren kennen? Wat heb je je ouders verteld? Een Europese journaliste wil weten of hun omgeving negatief op hen reageert. ‘Sinds de film zijn we beroemd in het dorp’‚ antwoordt een van de twee hoofdpersonen. ‘Iedereen wil weten waarom we gefilmd worden. “Omdat we zoveel van elkaar houden”‚ zeg ik dan. Het is een film over liefde.’

Het publiek klapt uitbundig. De journaliste dringt aan: ‘Jullie zullen toch ook op problemen zijn gestuit in dit land?’ De vrouw lacht verlegen en zoekt een antwoord. ‘In de film spreken jullie ook over moeilijke momenten’‚ vervolgt de journaliste. ‘Worden jullie gediscrimineerd?’ ‘Hier op een podium staan voor een publiek en camera’s‚ dat vind ik wel moeilijk. Maar met haar lukt het altijd wel.’ De zaal joelt en fluit. De vrouw op het podium straalt. De journaliste geeft het teleurgesteld op‚ haar verhaal zal een andere invalshoek moeten krijgen.