Groeten uit…Kopenhagen
‘Volgend jaar zullen ze echt plaatshebben‚ de lokale verkiezingen’‚ belooft Shrestha‚ vriendelijk kijkend door dikke brillenglazen. ‘Voor het eerst in twintig jaar.’ Dat moet ook wel‚ want die deadline is vastgelegd in de vorig jaar aangenomen Grondwet. ‘Het overleg in Nepal over de constitutie duurde acht jaar. Dat is lang’‚ mijmert Førde‚ wiens DIPD democratiseringsprojecten steunt in Nepal. ‘Maar misschien heb je zoveel tijd gewoon nodig‚ voor een grondwet die recht moet doen aan 102 etnische groepen.’ Dat de Nepalese Grondwet zoveel langer is dan de Deense‚ vindt Førde ook begrijpelijk. ‘Onze Grondwet rept nergens van mensenrechten. Dat was ook niet gangbaar in 1915‚ toen hij werd aangenomen.’
Wat toen wél werd vastgelegd‚ is het vrouwenkiesrecht. ‘Maar pas in de jaren zestig gingen vrouwen deelnemen aan het arbeidsproces. En alleen omdat de industrie toen arbeidskrachten nodig had. De regering maakte dat weer mogelijk met gratis kinderopvang.’
Laat op de avond blijkt hoezeer de Deense industrie nog altijd kan ingrijpen in het dagelijks leven. Twee mannen van middelbare leeftijd staan met grote rode vlaggen bij een café in het centrum. Ze hebben de hele dag gedemonstreerd tegen het ontslag van 35 timmerlieden‚ onder wie zijzelf. Oorzaak: de wilde staking die ze begonnen toen hun bouwbedrijf bleef weigeren een bonus voor snel werken uit te betalen.
Ik vraag voorzichtig hoeveel zin het heeft actie te voeren om halféén ’s nachts. ‘Oh‚ nu demonstreren we niet’‚ zegt de jongste‚ terwijl hij een slok bier aanbiedt. ‘Nu zijn we gewoon dronken.’