Padu Boerstra
© Jitske Schols

Hoofdredactioneel: nog een gewetensgevangene die discrimineerde

We waren er echt niet naar op zoek, nog een gewetensgevangene die discriminerende uitspraken blijkt te hebben gedaan. Echt niet. Maar als je het eenmaal weet, kun je het ook moeilijk weglaten. We zijn niet voor niets een inhoudelijk en onafhankelijk magazine dat met onafhankelijke journalisten werkt.

Het gaat om dit artikel, waar je de vrouw van de Belarussische oppositiepoliticus en gewetensgevangene Paval Sieviaryniec ziet wachten
bij de gevangenispoort. Deze foto van Nadia Buzhan is door World Press Photo genomineerd in de categorie lokaal nieuws.

De site van World Press Photo vermeldt het niet, de pagina over Paval Sieviaryniec op amnesty.org ook niet, maar uit interviews op nieuwssites en uit zijn posts op Facebook blijkt dat Sieviaryniec behalve tegen Loekasjenko ook nogal tegen homo’s is.

Dan resten er twee vragen: is dat waar? En: is dat erg? Beide vragen zijn in even grote mate van toepassing op die andere kwestie die we in deze Wordt Vervolgd van verschillende kanten belichten: de zaak-Navalny. Gerard Janssen ontrafelt de oorsprong ervan tot er een soort matroesjka-poppetje overblijft, met de ene na de andere wolf in schaapskleren, tot niemand meer weet hoe het zit.

Of het erg is als iemand er onfrisse meningen op nahoudt? ‘Ik besef dat het niet eenduidig is wanneer iemand een gewetensgevangene is’, schrijft Arnon Grunberg. Maar: ‘Moet een gewetensgevangene echt een onbevlekt blazoen hebben?’

Voor alle duidelijkheid: voor zover bij ons bekend zet de Belarus Paval Sieviaryniec niet aan tot vijandigheid, discriminatie of geweld. Zijn status als gewetensgevangene lijkt dus niet op het spel te staan. Hij vindt dat homoseksualiteit onnatuurlijk is, wat valt onder vrijheid van meningsuiting. Toch zag de jury van de Sacharovprijs voor de vrijheid van denken er wel aanleiding in om hem te schrappen van de lijst met genomineerden.

Het blijft ingewikkeld. Lees tot slot de verlossende woorden van de directeur van Amnesty Nederland Dagmar Oudshoorn, die er goed ziek van is geweest: ‘Niemand hoort in een strafkolonie te zitten omdat hij of zij strijdt tegen corruptie. Ongeacht zijn uitspraken uit het verleden.’

Lees ook