Paniekvoetbal
Het dikke eindejaarsnummer is op een haar na klaar voor de drukker. Welke stukken kunnen we nog aanpassen‚ vragen we ons af. Wat kunnen we nog toevoegen dat als het blad verschijnt niet allang elders is verteld?
Het is een pijnlijke gedachte dat we deze stress nooit hebben bij aanslagen buiten het Westen. Niemand verwacht dat we ons blad op het laatst aanpassen wegens aanslagen in Libanon‚ Pakistan of Nigeria. Maar ‘Parijs’ kunnen we niet onvermeld laten.
Intussen struin ik het internet af en lees ik de reacties van wereldleiders. Barack Obama noemt de aanslagen ‘een aanval op de mensheid’. Angela Merkel zegt ‘mee te huilen’ met de Fransen. Koning Willem-Alexander is ‘diep geschokt’. Ook Bashar al-Assad veroordeelt het geweld. Volgens de Syrische president lijden de burgers in zijn land al jaren onder dit soort terreur. Hij zegt het zonder gêne‚ en dat terwijl zijn regeringstroepen verreweg de meeste burgerdoden op hun geweten hebben.
Voorspelbaarder is de reactie van Geert Wilders. De aanslagen in Parijs zijn volgens hem de schuld van ‘de politieke elite’ die asielzoekers binnenlaat‚ en daarmee in zijn ogen ‘terroristen’. Wilders roept voor de zoveelste keer dat de grenzen daarom dicht moeten. Op Twitter en Facebook lees ik vergelijkbare reacties van zijn aanhangers‚ vergezeld van de gebruikelijke scheldkanonnades. Je zal als Syrische burger je land maar hebben moeten ontvluchten voor de gruweldaden van IS en in een nieuw land de schuld krijgen van een aanslag door datzelfde IS.
Uit voorzorg heeft Nederland asielzoekerscentra extra beveiligd tegen mogelijke wraakacties. ‘Wie nooit vreest‚ ziet geen gevaar’‚ schrijft Arnon Grunberg in dit blad. Maar als je gevaren ziet die er niet zijn‚ betoogt hij‚ kan angst ook zelf een gevaar worden.
De wedstrijdleiding van de voetbalinterland Frankrijk-Duitsland besloot tijdens de aanslagen het duel te laten uitspelen. Het was wellicht niet zo bedoeld‚ maar door te doen alsof er eigenlijk niet zo veel aan de hand is en door ons dagelijks leven niet te laten beïnvloeden door terroristen‚ raak je ze misschien wel het hardst.
In plaats van steeds meer veiligheidsmaatregelen te nemen‚ met alle inperkingen van onze vrijheid als gevolg‚ zouden we beter eerst even diep kunnen ademhalen. Met paniekvoetbal zijn nog nooit overwinningen geboekt.
